God schept, maakt, doet uitspruiten en formeert.
Als grote Creator die volmaakt creëert.
Het is de oneindig creatieve Geest die garneert.
Het is de modus operandi waarmee Hij signeert.
Uitbundig, veelkleurig en talloos gevarieerd.
Tegelijk is alles onwankelbaar gefundeerd.
Die de zevende dag sacreert en pauzeert:
“kijk, hoe goed is het niet gesoigneerd.”
Wie heeft dit ooit gepresteerd.
Wie heeft ooit zo geregeerd.
Het is zijn unieke wijze van werken,
waarmee Hij onuitwisbaar zich laat merken;
zijn handtekening plaatst in en door heel zijn schepping.
Zoals het schrijvertje op het water de namen van God borduurt,
het ruisen van de bomen over zijn daden maar voortduurt,
Zo schalt door heel het universum: Maak groot de Here, onze God!
Hij schept uit het niets en brengt zijn gedachten nooit tot staan.
Wat was, dat roept Hij weer tot leven.
– Er zij licht – Waar is de duisternis gebleven?
Hij laat zijn Geest niet slechts zweven,
Het is de belofte opnieuw te geven.
het is de belofte van nieuw leven.
Hij boetseert van simpel stof der aarde de kroon der schepping.
Onnavolgbaar komt Hij tot de Zoon der redding.
Hij blaast zijn adem in als geest, en vlees wordt ziel.
Hij ontwerpt het geboortewiel.
Wie had het ooit gekund en kunnen denken.
Wie had het ooit gegund en kunnen schenken.
Echt prachtig geschreven Piet! Er gaat ook zo’n troost vanuit! Te weten ook dat Hij alles in Zijn hand heeft en Hij ook altijd het laatste woord zal hebben, ook als wij het soms allemaal even niet meer zien!