Het gaat je om de zoem

en niet zo om de bloem.

De bloem is niet pikant,

maar die zoem (. . .) blijft irritant.

 

Zij blijft zich geobsedeerd

steeds op het bloempje zetten.

Maar ik – nog ongedeerd,

blijf toch op ‘t mirakel letten.

 

Zo door mijn argwaan gedreven

zorgt dit zoempje toch nog even

dat mijn oog valt op het wond’re leven

dat in het bloempje is verweven.