Het is geen gemeden onderwerp in de Evangeliën: De Here Jezus en vrouwen. Maar het lijkt wel of het voor veel christenen een lastig onderwerp is.
De meeste discipelen die Jezus volgden waren vrouwen. Er was zelfs een selecte groep van vrouwen die Hem onderhield. Het is dan ook bijzonder dat Jezus als de twaalven alleen mannen uitkoos. Niet omdat Hij de vrouw als minder zag. Juist niet. Op cruciale momenten spelen juist vrouwen een cruciale rol. Denk aan de opstanding. Denk aan hoe Hij de houding van verschillende vrouwen als voorbeeld stelde. Hoe liefdevol Hij over vrouwen sprak.
En toch . . . . de innercircle, die later tot apostel zouden worden, daarvoor koos Hij mannen. Niet omdat zij meer wijsheid hadden of meer inzicht in de zaken van het Koninkrijk. Ook op dat punt waren er vrouwen die meer geloof en inzicht hadden dan de 12 discipelen.
Er was blijkbaar een Goddelijk principe waar Jezus zich aan hield.
Wat is dat Goddelijk principe waarbij God de vrouw als volkomen gelijkwaardig ziet als de man. Waarbij vrouwen vaak blijk geven over meer wijsheid en inlevingsvermogen te beschikken dan mannen. En tegelijk in de toebedeelde rol aan man en vrouw het lijkt alsof de vrouw een meer ondergeschikte rol heeft dan de man. Hoe kan dat samengaan?