Positief of negatief
Als iets of iemand zeer oud is dan noemen we dat: zo oud als Methusalem. Maar hoe positief was dat eigenlijk? Er zijn nogal wat Bijbelse personen waarvan het leven een triest verloop kreeg. In die zin dat hun leven niet goed afliep, terwijl zij alle kansen hadden om wel een happy end aan hun leven te krijgen. Ze kenden God, hadden het goede voorbeeld. God koos hen zelfs uit voor bepaalde dingen. En toch . . .
Methusalem. Hij kwam om in (het jaar van) de zondvloed. 969 jaar oud. Een leeftijd die geen mens ooit heeft gehaald. Zoiets als je leven lang gezond zijn en nooit een ongeluk hebben en dan op je 99-ste onder de tram komen.
Is Methusalem een natuurlijke dood gestorven bij toeval in het jaar van de zondvloed vlak voor het uitbreken daarvan of is hij met de zondvloed omgekomen?
Wel of niet rechtvaardig
Methusalem was de zoon van Henoch. Henoch wandelde met God en behaagde God. Hij werd zeer jong op 365 jarige leeftijd door God opgenomen in de hemel. Hij hoefde niet te sterven. Methusalem was op dat moment 300 jaar. Hij had 300 jaar lang het voorbeeld van zijn vader gehad en had gezien wat een enorm gezegend leven zijn vader had door zo dicht bij en met God te leven.
Was hij een rechtvaardige net als Noach die voor de vloed een natuurlijke dood stierf of was hij een onrechtvaardige die in ongeloof niet de ark inging, zich niet bekeerde?
God zei van Noach dat hij te midden van zijn tijdgenoten de enige rechtvaardige was voor Zijn Aangezicht. Noach heeft tientallen jaren, misschien wel 120 jaar, gebouwd aan de ark. Een periode waarin God voortdurend zei dat de aarde volledig verdorven was. Dat het Hem berouwde de mens gemaakt te hebben. Alleen Noach vond op dat moment genade in de ogen van de Heere. Alleen Noach. Dat is dus op het moment dat Methusalem nog leefde. Waarom zei God dat niet van Methusalem?
De boodschap van de namen
Moe van alle geweldenarij op aarde hoopte en verwachte Henoch op herstel van en vrede op de aarde. Daarom had hij zijn zoon Methusalem, in het hebreeuws: Metoeshelach, genoemd dat ‘zijn dood zal brengen’ betekent. Met andere woorden: wanneer zijn zoon zou sterven zou er iets nieuws komen.
– – – – – Er zat een belofte in zijn naam. Wanneer hij zou sterven dan zou God iets geven. En in de naam van Noach lezen we dat dat rust en troost was. Te midden van een totaal verdorven en goddeloze mensheid, begint God iets nieuws. Met de dood van Methusalem sluit God een periode af. Dat was de belofte. Hij stierf een natuurlijke dood, maar niet toevallig in het jaar van de zondvloed. Het was precies volgens de agenda van God.
In de naam Lamech, de zoon van Methusalem en de vader van Noach, lezen we wat de weg daarnaar toe was. Hoe zou God door en na de dood troost en vrede geven? Lamech! Lamech kan veel betekenen: krachtig, vernedering, smaken. Als we daar geen keus in maken dan krijgen we de volgende zin: door de dood via een weg van vernedering daarin krachtig blijken omdat troost en rust gesmaakt zal worden.
Zo oud als Methusalem
Niet alleen de jaren van bouwen aan de ark was een voortdurende waarschuwing en oproep tot bekering. Die oproep klonk al 969 jaar in de naam van Methusalem: als ik sterf zendt God iets nieuws, hetzij ten verderf hetzij ten leven. Kies dan heden wie gij dienen wilt.
Dus . . . . . zo oud worden en dan toch “onder de tram” komen? Nee, Henoch had geprofeteerd wanneer hij sterft dan zal God iets nieuws geven. Er zou weer rust en en troost komen.
Even valt een stilte
Even valt een stilte
De mens houdt zijn adem in
Maar dan, na die doodse kilte
Schept God een nieuw begin
Zorg dat je er bij bent. Bij de Marine … van God, van Noach.
Ga op bevel van God in de ark, verlaat het oude leven, zodat je ook weer op bevel van God uit de ark kan. Het nieuwe leven tegemoet.