In het kader van de verdediging van de kinderdoop wordt wel gezegd, dat God onveranderlijk is. Dat zijn verbond met Abraham ook voor de gelovigen uit de heidenen geldt met verwijzing naar psalm 105:8 en Gen.17:7. Dit, omdat Petrus dat ook zou zeggen in Hand. 2:39. Op basis hiervan wordt dan gezegd dat de doop dus in plaats van de besnijdenis is gekomen. Dus aan kinderen uit gelovige ouders bediend moet worden. Nu hebben de verbonden en de doop onlosmakelijk met elkaar te maken, maar gooi de verbonden niet door elkaar.

De stelling dat de doop in plaats van de besnijdenis is gekomen, gaat volkomen mank, omdat:

1. De belofte die God Abraham doet, zijn nageslacht geldt, Israël. Dat wij door het geloof ook tot nageslacht van Abraham worden gerekend, Gal.3:7, zegt op zichzelf al dat dit dus niet door geboorte zo is, maar door het geloof. Dat kan dus niet een baby betreffen. Zie ook Joh1:12-13. Deze tekst zegt het helemaal klip en klaar, (speciaal voor kinderdopers geschreven): niet door de wil van een man, niet uit bloed, maar die uit God geboren zijn, hebben macht kinderen van God te zijn.
2. God allerlei verbonden heeft afgesloten die nooit het zelfde doel of teken hadden. Dat zegt niets over de onveranderlijkheid van God. De verbonden dienen hun eigen doel.
3. Dat wat Petrus zegt zonneklaar gaat over de belofte van de Heilige Geest en niet over de beloften die aan Abraham zijn gedaan. Niet de besnijdenis of de doop die daarvoor in de plaats zou zijn gekomen, maar de Heilige Geest is teken van het nieuwe verbond.

Stel dat het verbond met Abraham doorloopt en is overgegaan in het NT. Dan gelden de beloften dus ook nog: een beloofd land, koningen en de Messias voortbrengen. Tja . . .   In de brief aan de Hebreeën zegt God dat dit verbond verouderd is. Volkomen begrijpelijk en terecht, want de Messias is reeds gekomen. En het beloofde land is echt alleen voor Israël. Dit verbond is reeds tot zijn doel gekomen.

Hierbij een schema m.b.t.: Gods verbonden. In het schema zie je dat het nieuwe verbond in Christus, nooit een voortzetting van het oude verbond met Israël kan zijn. Belofte, eis en doel zijn volkomen verschillend. En ook het teken is totaal anders!

Dat God bij de kinderdoop het initiatief neemt en zegt: Jij bent mijn kind, klinkt wel mooi, maar:

1. Dan moet je dus Joh.1:12-13 schrappen.
2. Dat zegt Hij dan dus niet tegen alle kinderen die niet uit gelovige ouders zijn geboren. Terwijl het heil nu uitgaat naar alle volk en taal en natie.
3. De eis van bekering, geloof en wedergeboorte blijft, ook voor hen die als baby zijn gedoopt. Eigenlijk is het belijdenis doen(1) veel meer gehoorzaam aan de instelling van God in de nieuwe bedeling, maar doe dat dan op de manier zoals God dat vraagt. Namelijk door onderdompeling te laten zien dat je met Christus sterft voor de zonde en door het geloof opstaat in een door Hem gegeven nieuw leven, Kol 2:12.
4. Het initiatief ligt zeker bij God, maar niet bij de geboorte van een kind, maar door het geven van zijn Zoon, opdat een ieder die gelooft niet verloren gaat.

De discussie m.b.t. de vraag of kinderen of volwassenen gedoopt moeten worden, dient gevoerd te worden op basis van de betekenis van de doop. Niet of er wel of niet kinderen aanwezig waren, waar in het NT over de doop gesproken wordt. Hoewel ook die teksten duidelijk zeggen dat zij zich verheugden dat zij tot geloof gekomen waren. Dat gaat dus niet over baby’s. En waarom moeten er perse als er staat “zijn gehele huis” baby’s aanwezig zijn geweest? En al waren die er, dan nog zegt de uitdrukking ‘zijn gehele huis’ niet dat baby’s gedoopt werden. Maar los daarvan, ik zei al, dit is een vruchteloze discussie. Het moet gaan over de betekenis.

Betekenis van de doop

De betekenis van de doop in het NT is totaal anders dan de betekenis van de besnijdenis in het OT.

Het teken van de besnijdenis betekent dat je tot het volk behoort waar God een verbond mee heeft gesloten. Elk kind dat geboren wordt uit Israëlische ouders is Israëliër en behoort dus door geboorte tot dat volk. Dat is dan nu ook de betekenis van de doop als je gelooft dat deze daarvoor in de plaats is gekomen. Dat staat nergens in de Bijbel, maar je projecteert de betekenis van de besnijdenis op de doop, omdat je gelooft dat deze de besnijdenis heeft vervangen.

De betekenis van de doop in het NT is dat iemand die tot bekering is gekomen, zegt: Ja, ik antwoord op Gods uitgestoken hand dat Hij zijn Zoon heeft gegeven. Ik wil discipel zijn van Jezus. Hem volgen tot in het graf – dood zijn voor de zonde –  en met Hem opstaan in een nieuw leven, Rom.6. En hoe bizar, ook de bewijstekst voor de kinderdoop, Kol.2:12  is juist een bewijstekst voor de doop op basis van persoonlijk geloof! Want hoe staan wij op uit de doop in een nieuw leven?  Door het geloof, zo staat daar!

Tenslotte, zij die vasthouden aan de kinderdoop op basis van eeuwen kerkgeschiedenis moeten zich realiseren en verantwoorden over het feit dat de kinderdoop een van de vele zaken is die is ingevoerd op basis van de vreselijke vervangingstheologie. Die door de eeuwen heen gruwelijke gevolgen heeft gehad.

Als er vele en dikke boeken geschreven moeten worden  om iets uit te leggen, dan word ik heel wantrouwig. Maar het hoeft ook niet. De Bijbel is erg duidelijk, ook over de doop.

Toegift