Onvolmaakt

De vraag die we hier bekijken is: is er naast vergeving ook altijd genezing door de verzoening via het offer van Jezus Christus?

Sinds de zondeval zijn wij onvolmaaktheid. De hele schepping zucht onder een vloek. Ziekte en dood zijn in ons lichaam ingebouwd. Zolang Jezus niet terugkomt, gaan we vroeg of laat ergens dood aan.

Ons lichaam is niet meer volmaakt en wordt soms ziek.  Dat is niet altijd een directe aanval van satan.

Theologie die alle ziekte als iets bovennatuurlijks, afkomstig van God of duivel beschouwt, sluit niet aan bij  de aard van de schepping en het menselijk bestaan.  Sinds de zondeval zijn we onderhevig aan degeneratie.

Dikwijls is er gesteld dat een christen niet ziek hoeft te zijn. En als hij al ziek is, dan wil God altijd genezen. Deze opvatting werd rechtstreeks afgeleid van de leerstelling, dat genezing is besloten in de verzoening. Een bekende tekst die daarvoor wordt aangehaald, is 1 Petrus 2:24 ” . . . door Zijn striemen bent u genezen”.

Genezing als integraal onderdeel van verzoening?

Als genezing een integraal onderdeel uitmaakt van de verzoening, zul je toch de vraag moeten beantwoorden, waarom niet iedereen bij zijn of haar bekering al volledig geneest.

De Bijbel zelf maakt echter een veel genuanceerder benadering van genezing mogelijk.

In de eerste plaats wordt deze tekst uit Petrus volledig uit zijn context gehaald. Er staat niet: vs.24, Die onze zonden en ziekten in Zijn Lichaam omhoog aan het kruishout heeft gedragen.

De zin die daar op volgt is: Opdat wij voor de zonden gestorven zijn en voor de gerechtigheid levend zijn. Door Zijn striemen werden wij genezen. Dit slaat dus terug op wat daarvoor werd gezegd.

Deze genezing gaat over onze rechtvaardigmaking. En natuurlijk hoort daar ook ons lichaam bij. Maar wij hebben zowel naar geest als  naar ziel als naar lichaam nog niet de volmaaktheid bereikt, ondanks het feit wij wij als compleet mens volledig gerechtvaardigd zijn.

Zoals wij geloven dat God de Vader ondanks onze zonde hier op aarde ons door het bloed van Jezus toch volmaakt en rein ziet, zo is dat ook met ziekte. Ondanks dat we hier op aarde nog ziek zijn, ziet God ons door het bloed van Jezus volmaakt.

Teken van het komende Koninkrijk

In de tweede plaats  zien we in de evangeliën dat daar lichamelijke genezing  altijd in het teken wordt geplaatst van het komende Koninkrijk van God.

Wat ook opvalt is dat de evangeliën onderscheid maken tussen bevrijding van boze geesten en genezing van ziekte.

Bevrijding heeft niets te maken met het krijgen van een volmaakte geest of lichaam, maar met het plaats maken voor Gods Koninkrijk.

En dat vindt wel degelijk plaats bij bekering en in het leven van elke gelovige.

In tegenstelling tot dat God soms een andere weg gaat met lichamelijke of geestelijke ziekte, en wij om openbaring van Zijn wil dienen te bidden is het altijd Zijn wil dat mensen worden bevrijd. Bevrijd van demonische invloeden en overgezet worden worden naar Zijn Koninkrijk!

VERZOENING gaat over:

• Kolossenzen 1:9     vrede tussen God en mensen
• 1 Johannes 4:10     vergeving van zonden
• Romeinen 5:1+10  behouden worden en eeuwig leven ontvangen
• 2 Korinthe 5:17       onze overtredingen niet toe rekenen

Wij dienen ons zelf echter wel te beproeven.

Er kan ook sprake zijn van:

•  Zonde in ons leven. Gelukkig levert niet elke zonde ziekte op, want dan zouden we allemaal chronisch ziek zijn, maar de Bijbel legt wel een relatie tussen het bewust in zonden leven en de gevolgen die dat voor iemand heeft .
• Geen of onvoldoende weerstand bieden aan de satan waardoor hij tot ons kan naderen i.p.v. van ons vluchten.
• Het avondmaal onjuist gebruiken, terwijl er onmin is, of om te schransen of geen besef dat het om het Lichaam van Christus gaat.

Kind van God en toch gebonden

We hebben zojuist betoogd dat het het verlangen van God is dat iedereen wordt overgezet naar Zijn Koninkrijk. Bevrijd wordt uit demonische invloeden.

Daaruit volgt de vraag: kan iemand die zijn leven heeft overgegeven aan God, kind van God is, dan nog wel onder invloed van demonische machten staan; bezet gebied zijn en dus nog overgezet moeten worden naar het Koninkrijk van God?

Het antwoord is : ja. Denk aan wat Jezus zei tegen het hoofd van de synagoge die er bezwaar tegen maakte dat Jezus een vrouw die 18 jaar lang kromgebogen was, op de sabbat genas: “Moest deze dochter van Abraham, die de satan nu 18 jaar had gebonden, niet los gemaakt worden van deze boei?” (Lukas 13:10-17)

De satan had haar in de boeien geslagen, zegt Jezus. Dat is een duidelijke demonische invloed. En tegelijk noemt Jezus haar een dochter van Abraham.

De uitleg van Jezus

Zeer opvallend is dat Jezus direct na deze bevrijding een uitleg geeft over het Koninkrijk van God. Het is als een mosterdzaadje of als een klein stukje zuurdeeg. En zowel dat kleine zaadje als dat kleine stukje zuurdeeg beïnvloeden de hele omgeving.

En dat is wat er gebeurt ook in het leven van kinderen van God. Als kind van God behoren wij tot het Koninkrijk van God. Maar er kunnen (grote) delen in ons leven zijn die nog onder invloed staan van demonische machten. Op die gebieden moeten wij nog overgezet worden naar het Koninkrijk van God.

De engel van Jezus spreekt en handelt als Jezus. Het is Jezus Zijn engel.

Uitgangspunt is dus dat heel Openbaring Jezus laat zien. In 1:1, 22:6 en 22:16 staat dat Jezus zegt dat Hij Zijn engel had gezonden om in de gemeente van deze dingen te getuigen.  Dus waar regelmatig van een engel wordt gesproken is toch Jezus aan het woord of treedt Hij handelend op.

Het gaat over Jezus zelf in deze “Zijn engel”. Het gaat over Jezus en Jezus spreekt of zelf of door deze engel. Dat loopt zelfs door elkaar; vanaf 21:9 is duidelijk dat de engel spreekt en toch zegt deze engel in 22:7 Zie, Ik kom spoedig. En dan 22:9 aanbid niet mij maar God. Vervolgens 22:12 Zie, Ik kom spoedig, en Mijn loon is bij Mij . . . .

Deze engel is de vereenzelviging met Jezus. Het is overduidelijk dat waar over het Lam wordt gesproken dat Jezus dat is. Maar ook waar deze engel spreekt, spreekt Jezus.

De volgende teksten waar een engel spreek of handelt, spreekt of handelt, naar mijn inzicht, feitelijk Jezus:

Ook wanneer dit onder de opening van zegels door het Lam gebeurt (een gebeurtenis aan het eind van de geschiedenis), omdat het Lam gerechtigd is de zegels te verbreken, maar daardoor vervolgens ook Zijn rol in de geschiedenis zichtbaar wordt.

• 7:2-3 een opdracht aan engelen m.b.t. de bescherming van de 144.000 uit Israel, (vgl. 14:1),
• 8:3-5 het brengen van het reukwerk met de gebeden van de heiligen voor de troon van God, (vgl. 5:8),
• 8:13 de waarschuwing voor de drie weeën, bazuinen, (arend staat voor het Goddelijke)
• 14:6-7 verkondiging van het eeuwig evangelie, (Jezus is het Woord van God, het vliegen lijkt te wijzen op de arend uit 8:13 en 4:7. Ook de vrouw uit 12:1 krijgt twee vleugels van de arend, beeld van Goddelijke bescherming),
• 9:1-5 sleutel van de afgrond en een opdracht aan engelen m.b.t. de bescherming van de aarde en de verzegelden,
• 10:1-11 aankondiging dat er geen tijd meer is en de opdracht aan Johannes het boekje op te eten en opnieuw te profeteren,
• 11:1-10 het macht geven aan Zijn twee getuigen,
• 14:14-20 de oogst van de gelovigen en het werpen van de ongelovigen in de wijnpersbak van de toorn van God, (Zowel de Zoon van de mensen als de engelen vertegenwoordigen hier het handelen en spreken van Jezus, want alleen aan Hem is door de Vader het oordeel gegeven),
• 19:1, 5, 6-10 lofuiting over het oordeel van God, oproep God daarvoor te loven, oproep tot vreugdebedrijven daarom, zaligspreking van de bruiloftsgasten, (het gaat ook Jezus om de aanbidding van God, de Almachtige),
• 19:11 het Woord van God,
• 19:17 oproep zich te verzamelen voor de grote maaltijd, (oordeel),
• 20:1 het hebben van de sleutel van de afgrond en bindt satan 1000 jaren.

In deze ‘Zijn engel’ zien we Jezus duidelijk in al deze teksten als Heer van de gemeente zijn heiligen beschermen en als Rechter van de wereld met autoriteit en macht het kwade binden en oordelen.

Opmerkelijk:

Zowel op het moment dat deze engel Johannes opdracht geeft op te schrijven dat de genodigden tot de bruiloftsmaal zalig zijn (19:10), als aan het einde van de gehele openbaring (22:8-9), werpt Johannes zich neer om te aanbidden. Beide keren zegt deze engel dat niet te doen omdat hij een mededienstknecht is en geeft hij aan alleen God te aanbidden.

In beide gedeelten is het zonneklaar dat deze de engel is waarvan Jezus zegt “Mijn engel” (1:1 en 22:16 ). De engel waarmee Jezus zich vereenzelvigt als ware Hij het zelf. In ieder geval waardoor heen Jezus zelf spreekt. Dit omdat we al eerder zagen dat deze engel soms uitspraken doet die alleen Jezus kan doen (bijvoorbeeld: Zie, Ik kom spoedig). Het is dus Jezus zelf die door deze engel heen zegt: Ik ben een mededienstknecht, aanbid God!

Dat vinden we misschien lastig, want wij aanbidden ook Jezus. Het is echter zo dat in heel de bediening van Jezus op aarde bleek dat het Hem ging om de aanbidding van God, Zijn Vader. En ook nu openbaart Jezus zich, hoewel in verheerlijkte staat, als Zoon des Mensen. Een Lam, een Talja, als Dienstknecht, die het gaat om de eer van God. Ook Hij zal dan al zijn Hem gekregen heerlijkheid overdragen aan de Vader.

Ja, wij aanbidden Jezus. Aan Hem hebben wij alles te danken. Maar op dit ene moment waarop de totale geschiedenis tot haar voleinding komt dan verschijnen wij samen met het Lam voor God en dan zal God alles zijn en in allen. Die bruiloft van het Lam, waarop wij genodigden zijn, zal één grote aanbidding van God zijn.

Naar de volgende pagina waar we gaan kijken naar Jezus als de verheerlijkte mens van vlees en bloed.

In de verslagen van de vier evangelisten zien we ‘slechts’ dat wat God ons wilde openbaren over de rondwandeling van Jezus op aarde.

Johannes zei al: als hij alles had moeten opschrijven dan zou de wereld zelf de boeken niet kunnen bevatten. Zoveel zou het geweest zijn. De vier evangeliën bevatten dus maar een fractie van alles wat Jezus op aarde deed en zei.

Een ander punt is dat de vier evangelisten op hun eigen manier verslag doen. Dat veroorzaakt ogenschijnlijke verschillen. Daar is al veel over geschreven en goede verklaringen voor gegeven.

Hier zou ik op het volgende willen wijzen. En daarmee ook deze verschillen willen verklaren.

Mattheus legt de klemtoon op:

1. het feit dat in Jezus alle Messiaanse profetieën zijn vervuld(1).
2. dat Jezus het komende Koninkrijk en de grote Zoon van David is, Koning, waarvan Openbaring zegt: de leeuw van Juda, Overwinnaar.

Marcus legt de klemtoon op:

1. de snelheid waarmee het Koninkrijk door Jezus met daadkracht baan breekt(2). In vergelijking met de andere evangeliën verhaalt hij meer daden dan wat Jezus zei.
2. dat Jezus is gekomen om te dienen, als Talja’, knecht, lammetje.

Lucas legt de klemtoon op:

1. de diepe menselijkheid van Jezus, te zien in veel verhalen die vaak  alleen Lucas vermeldt.
2. de enorme bewogenheid van Jezus voor verloren, afgewezen, onder druk gezette, kapotgaande mensen.

Johannes legt de klemtoon op:

1. Jezus als het vleesgeworden Woord van God.
2. Jezus als de Christus, de Zoon van God.

Deze accenten per evangelie zijn kort als volgt samen te vatten met daar achter het Bijbels symbool:

• Mattheus laat Jezus vooral zien als Koning                   -> leeuw.
• Marcus laat Jezus vooral zien als      Dienstknecht     -> rund.
• Lucas laat Jezus vooral zien als          Mens                       -> mens.
• Johannes laat Jezus vooral zien als God                          -> arend.

Deze figuren (leeuw, rund, mens, arend)  komen we twee keer bij elkaar staand tegen in de Bijbel. De eerste keer in het roepingsvisioen van Ezechiël 1 en 10. En de tweede keer in het visioen van Johannes wanneer hij de Openbaring van Jezus krijgt (Op.4:7). Beide keren drukken deze vier levende wezens de aanwezigheid uit van de majesteit en heerlijkheid van God, de Almachtige.

Jezus op aarde in de vier evangeliën

De vier evangeliën laten samen in de benadrukking van deze vier aspecten de majesteit en heerlijkheid van God, Zijn Vader zien in en door het leven van Jezus.

En dat is ook precies wat Jezus deed en zei. Het ging Hem om de verheerlijking van zijn Vader. In heel het optreden van Jezus kon je de majesteit en heerlijkheid van God zien. Zoals Hij ook tegen Filippus zei: Als je Mij hebt gezien, dan heb je de Vader gezien.

Naar Het evangelie van Mattheus

Noten:

(1) 11 door Mattheüs aangehaalde Oudtestamentische profetieën  die in vervulling gingen met Jezus:

• 1:23 vervulling van Jesaja 7:14, de maagdelijke geboorte;
• 2:6   vervulling van Micha 5:1, Bethlehem als plaats van geboorte;
• 2:15 vervulling  van Hosea 11:1, vlucht naar Egypte;
• 2:18 vervulling van Jeremia 31:15, de kindermoord;
• 2:23 vervulling van Jesaja11:1, Zijn naam als Nazoreeër;
• 4:15 vervulling van Jesaja 8:23, het optreden in Galilea;
• 8:17 vervulling van Jesaja 53:4 genezing van bezetene;
• 12:18-21 vervulling van Jesaja 42:1-4, het zonder ophef omzien naar het zwakke ;
• 13:35 vervulling van Psalm 78:2, het spreken in gelijkenissen;
• 21:5    vervulling van Zacharia 9:9, intocht in Jeruzalem;
• 27:9    vervulling van Zacharia 11;12-13, het loon van Judas.

(2) Het gebruik van het woordje “terstond” is opvallend.

• Johannes: 5 maal,
• Lucas: 13 maal,
• Mattheus: 22 maal,
• Marcus: 40 maal.

Zeker als we bedenken dat Marcus het kortste evangelie is dan is het gebruik in verhouding nog groter dan tweemaal vaker dan Mattheüs.